donderdag 8 december 2011

Rikki wil een kerstboom

Door: Mario Bugni
Bibliotheek Segbroek
Sinds de start van het LeerKansenprofiel op de Toermalijn, is de GOA afdeling van bibliotheek Den Haag een belangrijke “leverancier” van projecten op deze school.
Al ruim vier jaar bieden we op de dinsdagen en de donderdagen gedurende het gehele schooljaar leesbevorderingprojecten op maat gesneden voor kinderen van de onderbouw.
Door de jaren heen hebben we een groepje trouwe volgers gecreëerd. Een groep die we gedurende het schooljaar weleens als leerling mogen begroeten.         
Op  de Toermalijn mogen de kinderen zelf kiezen waar ze aan mee willen doen. Het aanbod is gevarieerd genoeg om aan iedere kinderwens te voldoen. Over smaak valt niet te twisten uiteraard en men moge niet ontkennen dat de ontwikkeling van het kind nauw gepaard gaat met de interesses van het kind.
Onlangs kreeg ik een aardig voorbeeld voorgeschoteld.     
Alhoewel ik tijdens het schooljaar voor het project "groeien met boeken" secuur er op let dat geen enkel verhaal meerdere malen gebruikt wordt gedurende hetzelfde schooljaar, heeft een vaste klant van mij, we noemen hem voor het gemak Giorgio, mij erop gewezen dat het geheugen van het kind verder reikt dan één schooljaar. Giorgio is een jongen die ik van begin af aan vaker heb mogen begroeten. Al vanaf groep 3, hij zit nu in groep 5, kiest hij om 1 of twee keer per jaar mee te doen aan onze projecten.

Twee jaar geleden, toen Giorgio nog in groep 3 zat, heb ik het vrolijke prentenboek “Rikki wil een kerstboom” behandeld. Afgelopen week heb ik van geen enkel kwaad bewust, wederom dit boek genomen als onderwerp voor de les. En wie stak als eerste 2 jaar na dato zijn  vinger op?           
Giorgio natuurlijk!!!
Meester dit boek ken ik al!” zei hij parmantig. “Hoe bedoel je?”zei ik. “Nou toen ik in groep drie zat heb je dit boek al eens verteld en toen hebben we daarna kerstkaarten gemaakt, weet je dat niet meer?”
Ik geloofde de jongen in eerste instantie niet en dacht dat hij mij in de maling nam. Dus vroeg ik hem kort te vertellen waar het verhaal over ging. En wat schetste mijn verbazing.
Twee jaar na dato is hem het verhaal van Rikki het konijn  zeer goed bij gebleven. Mij restte niets meer dan de jongen te complimenteren en hem de rol van de meester te geven die middag. Hij mocht het verhaal vertellen en ik liet op het smartboard de plaatjes zien. Gelukkig was de creatieve verwerking niet dezelfde en Giorgio was mans genoeg om dat wel aan de anderen te vertellen.
Al met al een leuke middag.
En de wijze les voor mij is…. Het wordt zoeken naar een ander Paas-verhaal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten